Šuma ne može biti pretvorena u komercijalne sadržaje – PDR za Zmaj

Nacrt izmena i dopuna PDR-a za područje privredne zone “auto-put” u Novom Beogradu, Zemunu i Surčinu za kompleks “Zmaj”, koji je na javnom uvidu do 22. januara, nije usaglašen sa planovima višeg reda, odnosno sa PGR-om Beograda, PGR-om sistema zelenih površina ali ni sa Zakonom o šumama.

Naime, planom je obuhvaćeno i 5ha pošumljenog zemljišta koje čini zaštitni pojas uz auto-put i koje PGR Beograda, kao i PGR sistema zelenih površina definišu kao šumu, a za koje je ovim planom predviđena transformacija u zonu komercijalnih delatnosti, uz mali udeo zelenih površina u funkciji zaštitnog pojasa. 

Koncept plana koji je bio izložen na ranom javnom uvidu u maju prošle godine, u svom obuhvatu nije sadržao pomenute šume, a kako je to trenutak kada javne institucije dostavljaju svoje uslove obrađivaču plana, JP Srbija šume dostavilo je odgovor u kom se navodi da granica plana ne obuhvata površine kojima ovo preduzeće gazduje. Istina je da se jedan deo šume nalazi u privatnom vlasništvu, ali bez obzira na to, prilikom izrade plana neophodno je poštovati odredbe Zakona o šumama, a Član 7 ovog zakona kaže da je vlasnik šume dužan da sprovodi mere zaštite šuma, koje podrazumevaju zabranu pustošenja i krčenja šuma kao i izgradnje objekata koji nisu u funkciji gazdovanja šumama (Član 9). Pored toga, vlasnik šume u obavezi je da čuva svoju šumu od protivpravnog prisvajanja, korišćenja, uništavanja i drugih nezakonitih radnji.

Da stvar bude još gora, ova transformacija šuma u komercijalne sadržaje se ne odvija samo na parcelama koje su u privatnom vlasništvu, već i na onim koje čine javnu svojinu. Dakle, grad umesto da teži ka suzbijanju pogubnih trendova kroz izradu i sprovođenje regulative koja će zastupati javni interes, čini upravo suprotno – usvaja ih i primenjuje.

Uprkos deklarativnom opredeljenju za realizaciju sistema zelenih površina koji bi podrazumevao promenu njihovog statusa iz podređene u primarnu gradsku infrastrukturu, plan koji je usvojen sa ovim ciljem i dalje je na nivou preporuke. Krajnji ishod ovakvog tretiranja plana koji ima važnu ulogu u adaptaciji grada na klimatske promene i na ublažavanje posledica istih, dijametralno je suprotan u odnosu na ciljeve plana koji se odnose na očuvanje i unapređenje postojećih šuma i zelenih površina u gradu. I tako, umesto da se stvara klimatska i ekološka infrastruktura grada koja bi predstavljala dobro od opšteg interesa za sve građane, stvaraju se komercijalni prostori za koje ne znamo kakvu imaju svrhu, pa možemo da se prepustimo maštarenju šta bi u njima moglo da nam se ponudi – možda prečišćivači vazduha kao zamena za posečenu šumu?